Een nieuw bestemmingsplan levert meestal niet zo veel discussie op. In het geval van het Goederen Distributie Centrum in Acht, was dat echter wel het geval. Het bestemmingsplan zelf was voor GroenLinks niet goed genoeg omdat het teveel risico's met zich mee brengt. Aanvullende informatie en maatregelen waren voor GroenLinks dan ook een voorwaarde om in te kunnen stemmen. Helaas werden de motie en het amendement dat dit zou moeten regelen niet aangenomen, waardoor de GroenLinks-fractie tegen dit bestemmingsplan stemde. Veel mocht het overigens niet baten: de meerderheid van de raad was voor het (ongewijzigde) plan.
In 2009 heeft de raad de visie externe veiligheid vastgesteld. In dat voorstel was opgenomen dat er in Acht een uitbreiding en vestiging mogelijk is van bedrijven met een verhoogd risico. Dat wil meestal zeggen dat de bedrijven werken met gevaalrijke stoffen, waarvan er dus ook veel opgeslagen moeten worden. Daar tegenover staat dan wel dat er strengere eisen gesteld kunnen worden en dat er ook handhaving op de veiligheid mogelijk is, in plaats van alleen maar op de milieuvergunning. Het bestemmingsplan wat voor lag, was in principe een directe uitwerking van die visie.
In een nogal technische toelichting werd het GroenLinks duidelijk dat de maatregelen in het bestemmingsplan de veiligheid zouden kunnen vergroten. Bepaalde risicocirkels van bedrijven mogen elkaar niet overlappen, zodat er geen domino-effect op kan treden. Ten opzichte van de huidige situatie op het GDC-terrein is dat een hele verbetering. Toch was het plan niet goed genoeg voor GroenLinks. Dat had drie redenen:
- Het bestemmingsplan stelt alleen vast wat de risicocontour van een bedrijf (de cirkel rondom een bedrijf waarbinnen er problemen op kunnen treden als er iets mis zou gaan) is. Deze contour moet binnen de eigen perceelsgrens blijven, zo kan het gevaar niet overslaan. Echter, een bedrijf mag bijna een onbeperkte hoeveelheid gevaarlijke stoffen opslaan, als men maar voldoende maatregelen neemt waardoor de risicocontour klein genoeg blijft. In theorie is dat dan dus veilig, in de praktijk is een grotere hoeveelheid gevaarlijke stoffen een groter risico.
- De locatie zelf heeft, naast de risicovolle bedrijven, ook een aantal risicofactoren. Zo ligt het gebied ingeklemd tussen de A2 en het spoor en ligt het vlakbij de aanvliegroute van Eindhoven Airport. Dit levert een stapeling van risico's op, die niet duidelijk zijn gemaakt. GroenLinks steude daarom een motie van de SP om deze stapeling in kaart te brengen, duidelijk te maken hoe deze zich naar verwachting zullen gaan ontwikkelen en welke maatregelen er nodig zijn om die risico's verder te beheersen met het oog op de toekomstige ontwikkelingen in het gebied.
- In en nabij het gebied liggen al enkele plannen richting toekomst: er moet een nieuw station in Acht komen om mensen vanaf daar naar het vliegveld te vervoeren en er zijn plannen voor een rangeerterrein en voor een extra afslag van de A2. Binnen het voorgestelde bestemmingsplan zouden bedrijven zich zo kunenn gaan vestigen, dat die ontwikkelingen in de toekomst erg moeilijk gaan worden. Zo zou een station en het vervoer van heel veel mensen bijna niet meer mogelijk zijn als er een gevaarlijk bedrijf in de buurt zit. De eerdergenoemde plannen zijn nog niet concreet uitgewerkt, maar daardoor is het nu ook niet inzichtelijk wat ze voor het huidige gebied zullen betekenen. GroenLinks vreest dat de gemeente zichzelf hiermee in de toekomst in de vingers zal snijden omdat er dan in een later stadium extra maatregelen genomen moeten worden om de ontwikkelingen mogelijk te maken. De motie van Leefbaar Eindhoven om aan de hand van deze ontwikkelingen zo snel mogelijk met een nieuw bestemmingsplan te komen kon dan ook op de steun van GroenLinks rekenen, maar haalde helaas geen meerderheid.
GroenLinks vindt het erg jammer om tegen een plan te stemmen dat in principe een verbetering is van de huidige situatie. Echter, met het oog op de toekomst weten we nog niet of het ook daadwerkelijk beter zal zijn. Helaas bleek een meerderheid van de raad vooral gevoelig voor de korte termijn, omdat de moties en amendementen die naar de lange termijn keken, werden weggestemd.