Toen ik na de gemeenteraadsverkiezingen van 2006 uitgenodigd werd voor een gesprek met Jacqueline Kuppens en Anjo Breuers dacht ik dat ze me zouden vragen of ik interesse had om zitting te nemen in een van de raadscommissies. Het gesprek pakte heel anders uit, ik werd gevraagd om fractiemedewerker te worden. Daar hoefde ik niet lang over na te denken, nadat me uitgelegd was wat de functie inhield, heb ik meteen ja gezegd.
Met frisse moed ging ik aan de slag en al heel gauw voelde ik me thuis op het stadhuis en kon ik het met iedereen goed vinden.
Al vrij snel kwamen er wisselingen. Jacqueline werd zwanger en werd vervangen door Ahmet Almis, maar die kende ik al aangezien hij al commissielid was en dus lid van de fractie. Na een goed jaar kwam Jacqueline weer terug, maar het ging niet zoals zij graag gewild had en ze trok zich terug uit de raad. Aangezien Ahmet koos voor zijn werk, werd Renate Richters raadslid, ook zij was daarvoor commissielid en dus lid van de fractie.
Tom van den Nieuwenhuijzen kwam snuffelen aan de fractie aangezien hij op de lijst zou komen staan voor de gemeenteraadsverkiezingen.
Zo gingen we naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2010 toe en we behaalden daar een vierde zetel, maar moesten afscheid nemen van Anjo die na 12 jaar niet terug mocht keren in de raad.
Er brak een drukke tijd aan, zeker voor de onderhandelaars. Maar ze kwamen eruit en de frispaarse coalitie was een feit.
Met een fractie van twee oud-leden, Hans en Renate en twee nieuwe leden Mohamed en Tom, aangevuld met Cyriel als commissielid gingen we van start. Aangezien we in de coalitie kwamen, zaten we nu aan de andere kant van de politiek, maar we hadden er wel een wethouder bij en dat werd Lenie Scholten uit Nijmegen.
Het was wel wennen in het begin, zo schoof Lenie regelmatig aan bij ons fractieoverleg hetgeen nooit onplezierig was. Lenie kon met veel enthousiasme vertellen over wat haar bezighield als wethouder in onze gemeente.
Nadat we een jaar bezig waren in de nieuwe samenstelling, begonnen er bij mij dingen te gebeuren die ik zelden had meegemaakt. Ik ging smoesjes verzinnen om niet naar de vergadering te hoeven en dat is een slecht teken. Het enthousiasme voor mij was over en ik had er geen plezier meer in. Ook mijn gezondheid liet wel eens te wensen over en dat deed alles ook geen goed.
Na heel lang nadenken en veel met mensen erover praten, vooral ook van buiten de politiek, heb ik het besluit genomen om te stoppen als fractiemedewerker.
Ruim vijf jaar heb ik met veel plezier het werk gedaan, ik heb in die jaren ook veel geleerd en zal altijd met heel veel plezier aan deze tijd terugdenken.
Graag wil ik iedereen heel hartelijk bedanken voor de medewerking en steun in de afgelopen jaren. Ik blijf in het bestuur, dus we komen elkaar nog regelmatig tegen.
Allemaal en vooral de fractie en Lenie, heel veel goeds voor de toekomst, zowel privé als met het werk.
Riki