Door Esther Engelen



Een week geen plastic kopen en geen plastic afval produceren. Ik dacht dat kan nooit zo moeilijk zijn dus die uitdaging ben ik deze week aangegaan. Het besef dat het toch best lastig is, begon al meteen op het moment dat ik in het vliegtuig zat afgelopen maandag. Ik had geen eten en drinken meegenomen in het vliegtuig en dat is bij de lowcost airlines ook niet meer inbegrepen. Er was geen enkel product dat ze aan konden bieden zonder plastic. Een papieren bekertje warm water was het resultaat. Het wekte bij mij ontzettend veel vragen op deze week.

Met name op het gebied van voeding. Waarom verkopen we groenten verpakt in plastic? Er was bijvoorbeeld bij supermarkt A alleen een bloemkool met plastic te verkrijgen. Wie heeft dit bedacht? En waarom willen we dat eigenlijk? Maakt dat het product ook weer niet onnodig duurder? Bij supermarkt B zijn zelfs de biologische groenten verpakt in plastic. Hoe schadelijk is plastic eigenlijk voor de gezondheid? Na een aantal supermarkten bezocht te hebben, ben ik uiteindelijk maar naar de stadstuin gegaan. Dat was ook nog eens verrassend leuk. Ik mocht hier zelf mijn sla uitzoeken, deze werd voor mijn neus afgesneden. Ik had mijn eigen groententas meegenomen zodat ik geen plastic tassen hoefde aan te nemen. De groenten van de stadstuin zijn onbespoten en direct van het land. Ik kreeg er nog een uitleg bij van de groenten ook. Een tas vol groenten voor 10 euro. Zonder dat ik het doorhad, had ik alsnog een bakje heerlijke verse aardbijen gekocht in een plastic bakje. Dat was even een domper. Het gaat zo ongemerkt. 

Deze week had ik ook mijn vrouwelijk periode (behoeft denk ik niet meer uitleg). Ik besefte me ineens wat voor afval er maandelijks wel niet door vrouwen geproduceerd wordt. Waarom er nog in geen enkele drogisterij alternatieven aangeboden worden van merken die ecologisch en milieuvriendelijk producten zonder plastic produceren, is mij een raadsel.  Dit vraagt om nader onderzoek. Als je dit onderwerp googled zie je dat er redelijk al wat alternatieve producten verkrijgbaar zijn die beter voor het lichaam zijn. Deze worden nog niet in de winkels verkocht. Een aantal alternatieven zijn te vinden en te bestellen op de volgende pagina’s:

www.ecofemme.org

www.cutecotton.nl

www.ecogoodies.nl

Het deed me beseffen dat de meeste producten in drogisterijen voor vrouwen zijn en dus de vrouw een enorme verantwoordelijkheid heeft met betrekking tot het produceren van plastic afval. Hebben wij om deze producten gevraagd? Nog belangrijker vind ik de vraag of we deze producten eigenlijk wel echt nodig hebben?

Het viel me verder ook op wat voor afval we dagelijks produceren en hoe normaal we dat eigenlijk vinden. Zonder echt te weten hoe het nu eigenlijk verwerkt word en waaar het naartoe gaat en wat de schade daarvan is aan het milieu. Het gaat allemaal automatisch. Kopen en weggooien. Wat als we nu eens leren zelf ons afval te verwerken? Zouden we dan niet bewuster kopen en met de dingen omgaan? Zouden de bedrijven/producenten van producten met plastic verpakkingen in landen die nog geen goed verantwoordelijk afvalverwerkingssysteem hebben zowieso niet verboden moeten worden?

Conclusie voor mij van deze week. Alle veranderingen hebben tijd nodig maar het begint bij je eigen bewustwording. Veel vragen staan na deze week nog open die ik nog nader ga onderzoeken. Leven zonder plastic is een stuk gezonder voor de mens en voor de natuur. Je gaat terug naar de essentie van dingen.



Esther Engelen

Groenlinks lid