Het was ook de dag dat een goede vriend van me, Joris Knetsch, op zijn Facebook-pagina een post plaatste over World Coming Out Day. En hij raakte daarmee de kern van waar het wat mij betreft om gaat. "Het is World Coming Out Day. Ik plaats dit omdat ik het een belangrijk teken vind. Ook in Nederland is het wat mij betreft nog hard nodig om (veel) verder gaande acceptatie te krijgen voor homo's. Ik hoef niet meer te vechten voor mijn veiligheid, of dat ik een minder staatsburger ben omdat ik zeg dat ik homo ben. Maar ik word wel geconfronteerd met een hetero-normatieve samenleving, waarbij het prima is als je opmerkingen, avances maakt of blikken werpt op mensen van het andere geslacht. Doe je dat echter als homo, dan weet het overgrote deel van de mensen in mijn omgeving (en die zijn, naar eigen zeggen, best progressief) zich daar geen raad mee. <!--more-->Als ik zeg dat ik bijvoorbeeld een bepaalde mannelijke acteur aantrekkelijk vind, slaat het gesprek stil en weten vooral de mannen in mijn omgeving zich vaak geen houding te geven. Laat staan dat ik iets kan zeggen als ik een aantrekkelijke vent voorbij zie lopen. Dat maakt je bewust van het gebrek aan acceptatie. Het zorgt er bij mij voor dat je niet je natuurlijke gedrag kunt tonen. Ik wil graag delen als ik een leuke vent zie, net als hetero's onderling. Dus doe ik dat maar met mijn vrienden. Ga ik meer met homo's om. Waardoor veel hetero's denken dat de homo's zich afscheiden om hun eigen feestje te vieren. En ja, dan word je volgens de hetero's nooit geaccepteerd. Doe nou maar gewoon, dan word je geaccepteerd. En dat is precies de essentie. Dat is geen acceptatie, maar assimilatie van gedrag."
Joris geeft op zijn wall precies aan wat het probleem is. De 'doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg'-houding van de maatschappij zorgt er voor dat iedereen die niet 'normaal' is direct als 'anders' wordt beschouwd. En daarmee versterken we de intolerantie in de maatschappij en wordt het meer en meer 'wij' en 'zij'.
Een maatschappij, in iedere vorm, wordt rijker van diversiteit. Dat inspireert, dat stimuleert, daar komen creatieve en nieuwe dingen uit voort. In Nederland hebben we nog grote stappen te maken voordat we met recht kunnen zeggen dat iedereen zichzelf mag zijn. World Coming Out Day is een goed moment om daar bij stil te staan. Ik ben dan ook trots op al die wethouders en scholen die donderdag de regenboogvlag hebben gehesen om hiervoor aandacht te vragen. Ik ben ook trots op Joris, voor de manier waarop hij weet te verwoorden waar het steekt.
Als er op World Coming Out Day ook maar één persoon uit de kast durfde te komen om een leven te kunnen leiden waar hij of zij gelukkiger van kan worden, dan is het de hele dag meer dan waard geweest.
Online vind je het artikel op de website van het Eindhovens Dagblad