,,Destijds dacht ik dat dat echt de laatste keer zou zijn, maar het kan verkeren. Door wisselingen in de fractie (Renate Richters en Tom van den Nieuwenhuijzen werden beide wethouder in respectievelijk Eindhoven en Son en Breugel red.) mocht ik nog een keer opdraven. Met trots”, benadrukt Van Zijl, die zijn politiek actieve carrière begon toen hij een speeltuintje in zijn Strijpse buurt wilde realiseren. ,,Ik ben toen voorzitter van de bewonersvereniging geworden en vanaf toen is het snel gegaan.”
En eigenlijk is dat speeltuintje nog altijd illustratief voor zijn politieke motivatie, want het gaat Hans om het verbeteren van de directe omgeving. ,,Daarom is gemeentepolitiek zo verschrikkelijk mooi. Als raadslid, maar ook als voorzitter van een bewonersvereniging, heb je de kans om je directe leefomgeving beter te maken. Veel meer dan op provinciaal, landelijk of Europees niveau”, legt Hans uit, die zichzelf nog steeds omschrijft als een GroenLinkser van de oude stempel. ,,Voor de oprichting van GroenLinks behoorde ik tot de pacifistische PSP. Dat gevoel borrelt nog steeds in me. Ik ben niet zo’n duurzaamheidstijger en ook niet heel links, maar de grondbeginselen van GroenLinks en ook het partijprogramma passen het beste bij hoe ik in het leven en ten opzichte van mijn omgeving sta.”
Bij het afscheid van de vorige burgemeester Rob van Gijzel, kende Hans alle aanwezige oud-wethouders persoonlijk. Hoewel hij niet graag een nestor wordt genoemd, besefte hij toen dat hij dat misschien wel is. ,,Ik heb veel dossiers al vaker voorbij zien komen en herken de gemeentelijke en politieke processen steeds eerder. De verwondering van het begin die ik had als gemeenteraadslid is vervangen door wat anders, misschien met een meer bestuurlijk karakter”, legt Hans uit zonder heel concreet te worden. ,,Dat is ook gevoelsmatig. Ik ben milder geworden dan in het begin. Dat is ook een signaal dat het straks tijd is voor jong elan.”
Zijn huidige partner is D66-wethouder mary-Ann Schreurs. ,,Een fantastisch vrouw. Ik heb onze relatie te danken aan de gemeentepolitiek”, lacht Hans, denkend aan de vrouw die hij in zijn tijd als commissielid (2002-2006) steeds Mary Asfalt noemde. ,,Zij was mijn grootste tegenstander in de politieke strijd om meer of minder asfalt. Dat is misschien wel een basis geweest van onze huidige relatie.”